آنچه مهم است، تولید علم است. دوستان آمارهایى دادند، من هم این آمارها را قبول دارم، به ما هم در زمینه‌ى پیشرفتهاى تحقیقى و مقالات منتشره‌ى در مجلات علمى و معتبر دنیا هم گزارشهایى داده شده؛ منتها توجه کنید که تولید علم – یعنى شکستن مرزهاى علم و پیشرفت کردن – با تحصیل علم و تبحر در علم تفاوت دارد؛ ما اوّلى را نیاز داریم. نه این‌که به دومى نیاز نیست، اما دومى کافى نیست. این‌که نوشته و تحقیق و فرآورده‌ى ذهن دانشمندان در زمینه‌ى علوم مختلف – چه علوم انسانى، چه علوم تجربى – بیاید و خوب دانسته شود و همین‌ها محور تشخیص و معرفت‌نهایى انسان شود، چیز مطلوبى نیست. ما مى‌بینیم که در زمینه‌هاى مختلف، تحقیق و پژوهش و رسیدن به نظریه در دنیاى مادى و دنیاى غرب، مبناى قابل قبول و مورد اعتمادى نبوده؛ بخصوص در زمینه‌ى علوم انسانى، که در علوم تجربى و در فناورى هم اثر خودش را نشان مى‌دهد. نگاه اسلام به انسان، به علم، به زندگى بشر، به عالم طبیعت و به عالم وجود، نگاهى است که معرفت نوینى را در اختیار انسان مى‌گذارد. این نگاه، زیربنا و قاعده و مبناى تحقیقات علمى در غرب نبوده. تحقیقات علمى در غرب، در ستیز با آنچه آن را دین مى‌پنداشتند، آغاز شده. البته آنها حق داشتند؛ دینى که رنسانس علیه آن قیام کرد و خط فکرى و علمى دنیا را در جهت مقابل و مخالف آن ترسیم کرد، دین نبود؛ توهمات و خرافاتى بود با عنوان دین. دینِ کلیسایىِ قرون وسطایى، دین و معرفت دینى نبود. بدیهى بود که عقده‌ها و گره‌ها در ذهن دانشمندان و نخبگان و زبدگان فکرى باقى بماند و برایش راه علاجهاى ضددینى و غیردینى پیدا کنند. لذا هنوز چگونگى کنار آمدن علم و دین براى آنها مسأله است؛ لیکن مسأله‌ى ما این نیست.
شبنم مهر »» اندیشه اداری امام ای
ضرورت تحول و ارتقای علوم انسانی در منظر مقام معظم رهبری»»» قسمت دوم
ضرورت تحول و ارتقای علوم انسانی در منظر مقام معظم رهبری»»» قسمت اول
علوم ,علمى ,زمینه‌ى ,تحقیقات علمى ,علوم تجربى ,علوم انسانى، ,زمینه‌ى علوم